Gedicht voor nieuwe burgemeester
Dorpsdichter Anne-Roos van der Meijden droeg dit gedicht voor bij de installatie van burgemeester Marieke Teunissen.
Beste burgemeester
soms komt het besef
als ik mijn stappen in Scherpenzeel zet
deze grond is unieke grond
Scherpenzeel blijft zichzelf
waar mensen elkaar kennen
waar elke ‘hoi’, elk knikje telt
waar mensen naar elkaar zwaaien
Scherpenzeel blijft zichzelf
waar een zelfgeschreven lied
als vorm van rebellie geldt
kwam ons dorp op radio 538
Scherpenzeel blijft zichzelf
onrust waaide jarenlang
een vijf jaar lange herfst
komt er kalmte na de storm?
want Scherpenzeel blijft zichzelf…
Scherpenzeel is eigenwijs
sommige dingen veranderen nooit echt
waaien zal het hier altijd
want Scherpenzeel blijft zichzelf
maar wat als hetgeen dat waaien gaat
een frisse wind zal zijn
zo’n eigenzinnig dorp als dit
daar hoort een sterke leider bij
na vijf jaar waarnemend en niets vast
is er eindelijk iemand die de boel leidt
iemand door de kroon benoemd
brengt zeker evenwichtigheid
de beste burgemeester wordt nu geïnstalleerd
in het dorp waar ze zelf grootgebracht werd
iemand die het dorp zo goed kent
weet: Scherpenzeel blijft zichzelf
we zijn heel positief gestemd
en dat vertrouwen helpt
naast stabiliteit op de juiste plek
wordt Scherpenzeel nog meer zichzelf